(İmam Rabbani 132) Bu mektub molla Muhammed Sıddîk-ı Bedahşî’ye yazılmıştır: “Dünyaya düşkün olanlarla arkadaşlık etmemeli. Dünyanın ne olduğunu iyi bilenlerin sohbetine koşmak lâzım geldiği bildirilmektedir.” “Allahu Teala’nın rızasına, sevgisine engel olanları dost bilmeyiniz! Onlardan kaçınız. Çok sakınınız.”
Her insan “yakın bir dost” arayışı içindedir. Mutluluklarını paylaşacak, zor anlarında kendisine destek olacak, çözümsüz kaldığı konularda çözüm yolları gösterecek, kendisini kayıtsız şartsız sevecek, sadakat gösterecek, koruyup kollayacak, hatalarına şefkatle yaklaşacak, sağlığında olduğu kadar hastalığında veya yaşlılığında da kendisini yalnız bırakmayacak insanlar arar.
Din ahlakına göre yaşamayan insanlar, tüm isteklerine rağmen, çoğu zaman gerçek bir yakın dost bulamazlar. Birçok insanın bu konudaki “Çok yalnızım.”, “Tek bir dostum bile yok.”, “Hepsi zor günümde yalnız bıraktılar, meğer hepsi de iyi gün dostuymuş.” gibi sözlerine sık sık rastlanır. Din ahlakının yaşanmadığı toplumlarda, insanların, zenginlik, güzellik, itibar, makam ya da sosyal statü gibi değerlere göre kurdukları dostluklar, genellikle uzun süreli olmaz. Çünkü, dostluğun dayandığı bu değerlerde bir değişiklik olduğu anda, dostluk da biter. Bu nedenle değerli İslam alimimiz İmam Rabbani müminleri din ahlakına göre yaşamayan insanları yakın dost edinmemek konusunda uyarmıştır. Çünkü örneğin iman etmeyen bir insan, çok güzel, gösterişli ve zengin olduğu için arkadaşlık kurduğu bir kişinin, bir anda bir kaza sonucu tanınmayacak kadar değişime uğraması ve aynı zamanda da bakıma muhtaç, aciz bir konuma gelmesiyle birlikte bu kişiye olan tüm ilgisini, yakınlığını kaybedebilir. Oysa bu dostluk ve yakınlık, kişilerin Allah korkuları, imanları ve güzel ahlakları üzerine kurulmuş olsa, fiziki değişiklikler bu dostluğa etki edemeyecektir. Aksine, acizlikler içerisindeki bu insana daha da fazla şefkat ve merhamet duyulacaktır.
Unutulmamalıdır ki sevgi, Allah’ın insanlara verdiği en büyük nimetlerden biridir. Allah, insan fıtratını sevmekten ve sevilmekten zevk alacak, dostluktan ve yakınlıktan hoşlanacak şekilde yaratmıştır. Kuran ahlakını yaşayan insanlarla bir arada olmak, onlarla dostluğu ve sevgiyi yaşamak ise, iman eden bir insana birçok nimetten çok daha fazla zevk verir. Bu nedenle Allah’ın sevdiği ve hoşnut olduğu kullarına vaat ettiği cennet, gerçek sevginin, dostluğun ve yakınlığın sonsuza kadar büyük bir coşku ile yaşanacağı olağanüstü güzellikte bir yerdir. Müminlerin birbirlerinin velileri olduklarını Yüce Allah Kuran’da şöyle bildirmektedir:
“Mü’min erkekler ve mü’min kadınlar birbirlerinin velileridirler. İyiliği emreder, kötülükten sakındırırlar, namazı dosdoğru kılarlar, zekatı verirler ve Allah’a ve Resûlü’ne itaat ederler. İşte Allah’ın kendilerine rahmet edeceği bunlardır. Şüphesiz, Allah, üstün ve güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Tevbe Suresi, 71)
Bu makale, İlmi Araştırma Dergisi 75. sayı (Eylül 2010) 54. sayfada yayınlanmıştır.